Bu hafta
İslam’ın Baba Tanrı
anlayışını ret etmesi hakkında dua edeceğiz.
İsa’dan başka hiçbir peygamber veya kâhin, kral veya büyük lider bize Tanrıya Babamız olarak seslenmeyi öğretmeye cesaret etmemişlerdir. Sadece O bize Yaratanımız olan Tanrıya Baba adını söylemeği öğretti.
Eski-Antlaşmada bu ilişki hakkında sadece birkaç defa bahsediliyor (örneğin, Çıkış 4:22-23; 2 Samuel 7:14). Ama İncil de 165 defa konusu geçiyor.
İsa Tanrının babamız olduğunun önemini bize anlatmak istiyordu. Bu, sadece bir inanç değil. Bu, Mesih’teki yeni yaşamımızın temelini oluşturan ve Ona ibadetimiz için önemli olan ilişkidir.
Müslümanlar bu kavramı bütünüyle ret ediyor ve bunu Tanrıya küfür olarak algılıyorlar.
Dua
Babamız Tanrı, Sana hamt ve övgü, yücelik ve güç olsun (Vahiy 5:13). Biz günah içinde, dünyada ümitsiz ve allahsız idik, ancak Mesih bizi Tanrının ailesinin üyeleri etti (Efesliler 2:12, 19). Halleluya! Biz Tanrının çocuklarıyız (1 Yuhanna 3:1-2).
Ey kralların Kralı ve rablerin Rabbi, ebedi, ölmez, gözle görülmeyen Kral, Senin yanına gelmek ve sana “Baba” diye seslenmek ne büyük berekettir! Bizi kabul ettiğin, değişerek çocukların yaptığın için sana minnettarız.
Dua ediyorum ki, Müslümanlara İsa’ya iman etmelerini ve senin sevgini ve şefkatini tatmaya yardım edesin. Sen onların tövbeyle ve imanla gelip yegâne Oğlunu kabul etmelerini istiyoruz. Onları değiştirmeye ve çocukların yapmaya hazırsın.
Ya Rab Allah, her birimize yardım et ki, sana saygı duyalım, çocuklarına yaraşır biçimde yaşayalım, davranalım ve konuşalım. Rabbimizin ve Kurtarıcımızın sevgili adıyla. Âmin.
Tanrının vaadi
‘Babam sensin’ diye seslenecek bana, ‘Tanrı, kurtuluşumun kayası.’ (Mezmur 89:26).