این هفته در مورد رد شدن خدا، پدر ما، توسط اسلام دعا می‌کنیم
هیچ پیامبر یا کاهن، پادشاه یا رهبر اعظمی جرات نکرده که خدا را پدر صدا بزند، غیر از عیسا مسیح! او تنها کسی است که به ما تعلیم داده که خدا، آفرینندهٔ خود را پدر بخوانیم.
در عهد عتیق، این رابطه تنها چند بار ذکر شده است (برای مثال، خروج ۲۲:۴-۲۳؛ دوم سموئیل ۱۴:۷). اما در اناجیل، ۱۶۵ بار آمده است.
عیسا می‌‌خواهد ما دریابیم که پدر بودن خدا چقدر اهمیت دارد. این یک باورِ صرف نیست، بلکه رابطه‌ای است که در زندگی تازهٔ ما در مسیح، مرکزی و در پرستش او، امری حیاتی است.
مسلمانان این ایده را رد می‌کنند و آن را کفرگویانه می‌پندارند.
دعا
خدای پدر، ستایش و جلال و حرمت و قدرت از آن توست (مکاشفه ۱۳:۵). ما در گناه گم شده بودیم، بدون امید و بدون خدا، ولی مسیح ما را عضو خانوادهٔ الاهی کرده است (افسسیان ۱۲:۲، ۱۹). هللویا! ما فرزندان خداییم (اول یوحنا ۱:۳-۲).
چه برکتی است که نزد تو، شاه شاهان، رب‌الارباب، پادشاه ابدی، فناناپذیر و نادیدنی بیاییم و تو را «پدر» بخوانیم! شکر برای پذیرفتن، تبدیل کردن و فرزند ساختن ما.
دعا می‌کنم که به مسلمانان کمک کنی که به عیسا ایمان آورند و محبت و دلسوزی تو را درک نمایند. تو منتظرشان هستی تا با توبه و ایمان نزدت آیند و یگانه پسرت را بپذیرند. تو آماده‌ای تا آنها را تغییر دهی و فرزند خود بسازی.
کمکمان کن خداوندم، تا تو را حرمت نهیم و طوری زندگی و عمل کنیم، و به گونه‌ای سخن بگوییم که شایستهٔ فرزندان تو باشد. در نام عزیز خداوند و منجی‌‌ام، عیسای مسیح. آمین.
وعده
«او مرا ندا در داده، خواهد گفت: تو پدر من هستی، خدای من و صخرۀ نجاتم!» (مزمور ۲۶:۸۹)