این هفته در مورد میراث «پِرپِتوا» دعا میکنیم
«ویبیا پِرْپِتوا» زن جوان و زیبای ۲۲ سالهای بود که فرزندی کوچک داشت. او در کارتاژ، تونس امروزی، در شمال آفریقا زندگی میکرد. پدرش و خانوادهاش در جامعه سرشناس بودند و او هم تحصیلات عالی داشت.
در طول مدتی که مقامات رومی به شدت مسیحیان را تحت جفا قرار میدادند، پِرْپِتوا زندگی خود را تقدیم مسیح کرد و ایمانداری بسیار نیرومند شد. به همین خاطر، همراه دیگران دستگیر شد و به زندان افتاد و محکوم به مرگ شد. پدرش و دیگران به او التماس کردند که ایمانش را انکار کند، اما او به هیچ وجه نپذیرفت.
در هفتم مارچ سال ۲۰۳ پس از میلاد، در آمفیتئاتر شهر جلوی حیوانات درنده انداخته شد. تماشاگران هیجانزده او را میدیدند و فریاد میزدند و در همین حین حیوانات به او حمله کردند و لباسش را دریدند. در آخر، یکی از گلادیاتورها شمشیر خود را در بدن او فرو کرد و پِرْپِتوا با ستایش و پرستش خدا، وارد آسمان شد. آخرین حرفش جهت تشویق ایمانداران دیگر این بود که هرگز تسلیم نشوند و در مسیر ایمان ثابتقدم بمانند و نگذارند رنج، آنها را از مسیح جدا کند.
دعا
خداوند خدا، شکرت میکنیم برای میراث و خاطرهٔ پِرْپِتوا؛ این قدیسهٔ جوان و دلیر. میطلبم که درسهای ابدی زندگی او را بر دل ما حک کنی.
ای پدر پر از رحمت، برادران و خواهران ما که به خاطر ایمان به مسیح و خودداری از انکار او در اسارت مقامات مسلمان هستند را به خاطر بیاور. به این قدیسان زمانه طاقت و جسارتی همچون پِرْپِتوا عطا کن. به آنها کمک کن تا محبت و قدرت مسیح را حین اسارت تجلی بخشند و انجیل را به اسیرکنندگان خود بشارت دهند.
دعا میکنم که آنها را تسلی ببخشی. درد آنها را آرام گردان. با آنها باش وقتی که شکنجه میشوند. باشد که آغوش تو را هنگام تنهایی و طردشدگی احساس کنند. ذهن و خاطرِ آنها را با کلام خود پر کن، که آرامشبخش و کاهندهٔ درد جانشان است.
به واسطهٔ روحالقدسات، فیض ببخش تا از آزاردهندگان خود بگذرند. آنها را با شادی دیدن ایمان آوردن زندانیان و مقامات زندان که به مسیح ایمان میآورند، شگفتزده کن.
وعده
«همۀ مردم بهخاطر نام من از شما متنفر خواهند بود. امّا هر که تا به پایان پایدار بماند، نجات خواهد یافت.» (متا ۲۲:۱۰)